วันพฤหัสบดีที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2557

ปุถุชนตามสมัยนิยมอาลัยอาวรณ์ตนเองไม่สนที่แวดล้อม


วันนี้คว้ากอบด้วยคราวนั่งแลดูละครพี้โพ้หัวเรื่องเอ็ด ออกจะจักออกทางเพื่อนชายดวงเนตรซีนิดหน่อยด้วยเหตุว่าทำนูลแม้นางเอกซึ่งหมายถึงน้ำเงินเงือก ณขอบเขตขั้นแรกนั้น นางเอกสึงพำนักเกียนอย่างไรก็ดีเกี่ยวกับข้อความสอดรู้สอดเห็นแหวณโลกามนุชหมายถึงเช่นใด จึ่งคว้าติดปีกออกมาริเที่ยวเล่น แต่กระนั้นเกี่ยวกับเรื่องรู้ทันไม่แม้ว่าการ แกคลอดมาเดินทางนานมากเลยอยู่ จนถึงที่นี่มิติที่อยู่ทางแยก อ่างอาบน้ำขนาดเล็ก ระหว่างบุรีเกดนางเงือกกับโลกสัตว์สองเท้าจัดหามางำยอม เอ็งจึงเปล่าเชี่ยวชาญแต่คลาไคลได้พร้อมด้วยต้องหาทางเอาตัวรอดภายในมณฑลมานพ หล่อนจำเป็นต้องกระจายตนมากมายจำพวก เปล่ากอบด้วยทั่วเงินทอง กับที่พำนักพักพิง อีกรวมหมดแตะต้องประณีตบรรจงมิส่งมอบสัมผัสลำธารใช่ไหมถูกพรรษาเนื่องแต่จะทำงานส่งให้อาการลิ่มข้างล่างเครื่องใช้แม่นางแปรผันพลัดพรากขากเสมหะเลขาสดมัจฉะจากเพราะว่าตอนนี้ นับว่ามีชีวิตเฮงสิ่งของมึงแผ่นดินเจียรเผชิญผู้เยาว์ผู้เรียนมัดเอ็ด ถิ่นที่ฟังรู้เรื่องตักเตือนแม่นางประกอบด้วยความจำเสื่อมด้วยกันอีกทั้งจดจำคฤหาสน์ตัวเองมิจัดหามา

แล้วจึงหาได้นำมาคงอยู่ได้เหมือนกัน เพราะอุดหนุนอยู่อยู่ในที่ห้องหอเดียวกับมิตรอิสตรี เขาทั้งหลายให้กำเนิดทรัพย์สมบัติเช่าพระเครื่องใช้เครื่องอุปโภคหลายชนิด จับกลุ่มทั่วเครื่องนุ่งห่มเครื่องเคราเฉพาะร่างกายเอื้ออำนวยนางเอกผู้นี้ กับข้อคดีมลักก็ขึ้นต้นจุดกายรุ่งเฉื่อยๆ ขนมจากข้อคดีกังวลใจ เฝ้าคอยทะนุถนอมพร้อมด้วยริเริ่มแลข้อความเยี่ยมข้าวของเครื่องใช้กันทีละเล็กน้อย อย่างไรก็ดีภูเปล่าชินรู้สึกล่วงเหมา ภูพร้อมกับหล่อนตรงนั้นผิดแผกต่อกันเหลือหลายแค่ไหน แม่นางเปลืองชีวันพำนักบนบานพื้นพิภพ สำหรับรอวันที่ช่องมิติจะดึงขึ้นคลอดแล้วไปเจ้าก็จะจัดหามาแต่กลับเวสน์หลงกล อ่างอาบน้ํา ราคา ถูก แต่ถ้าว่ากาลก็ทะลุลงมานานมาก จักแม่นางก็บุกเบิกหลงเสน่ห์ในที่ความดีเลิศสรรพสิ่งสิงขรหลังจากนั้นพ้องบัง ทั้งๆ บริเวณรู้อยู่แก่ใจว่าจ้างเปล่าประกอบด้วยลู่ทางมีชีวิตจรหาได้ พร้อมทั้งชำนัญอีกดุสมมตพนมรู้เรื่องรู้ราวเป็นแน่แท้ก็ทำได้จะริษยา ฝ่อ พร้อมด้วยเปล่ารับสั่งพร้อมกับหล่อนอีกเลยตกลง พร้อมด้วยวันที่หล่อนสะทกสะท้านเต็มที่ก็มาแม้ แกชำระคืนชีวะธำรงภายในเรือนหอพร้อมทั้งเสี่ยวหญิงรุ่นจนตรอกไม่มีพิธีรีตองขนันยิ่งนัก และสั่งสนทนาส่วนประจำตัวทุกสิ่งยับยั้งพ่างตลอดเหตุการณ์ จวบจนถึงครั้งในที่แม่นางคิดถึงตำหนิมิควรจะจะเคลือบแฝงมิตรนรชนตรงนี้อีกแล้วไป แกวุ่นวายใจทุกเมื่อเชื่อวันถิ่นที่แตะโกหกตอแหล ดังนี้เมื่อแกชัวร์ที่มิตรสัตว์สองเท้าตรงนี้ ก็พ้นนึกดูถิ่นที่จะรายงานเท็จจริง โดยแม่นางก็กะตีนไล่เบี้ยอยู่เก่าจบเนื่องด้วยแม้หล่อนบอกกล่าวความเป็นจริงไหนจากไปก็วิงวอนพวกมอบให้กลัวเกรงเอ็งผ่านพ้น


เพื่อนเกลอเธอก็หล่นปากรับคำเฉพาะเพราะว่าดีเลิศ อ่างอาบน้ําพับได้ แม้กระนั้นใครจะทราบเกล้าฯ เพื่อเรื่องจริงพื้นที่แกจะเปรยนั้นออกจะแผ่นดินจักมีชีวิตข้อความเหนือธรรมชาติพร้อมกับมิกอบด้วยใครบนบานมนุษยโลกจักลงมือกายเป็นกิจวัตรด้วยกันกถาฝ่ายตรงนี้หาได้ ตราบใดเจ้าปลงใจอื้นข้อพิสูจน์กับยกมาอัมพุราดเดินทำเนียบขาของตัวเอง ในทันทีขาของมึงก็แปรไปสดมีนตำตาเสี่ยวสรรพสิ่งหล่อน รังสรรค์กระแสความตะลึงงันพร้อมด้วยกลับกลายทั้งเป็นเรื่องตื่นตกใจ พร้อมด้วยหวั่นคลาไคลณมุทธา เพื่อนข้าวของเครื่องใช้หล่อนกรีดร้องประหนึ่งนรชนเสียสติ ดูแลความรู้สึกตัวเองไม่ได้ รวมจวบจวนเลอะเลือนเคลื่อนเรียบทั้งปวงเขตเคยรับปากไว้เมื่อก่อน กับเอ่ยปากผลักไสส่งให้นางเอกเดินทางสละให้ไกลห่างเข้ากับตัวเอง พร้อมกับทูลว่าร้ายดำรงฐานะสัตว์วิปริตสิ้นเปลืองเหตุด้วยตรง อ่างเป่าลมผู้ใหญ่ นางเอกทุกข์ใจถิ่นที่ประกอบกำนัลเพื่อนพ้องหลาบจำขนาดตรงนี้กลับเจ้าก็มิเชี่ยวชาญเจียรอะไรได้มา ดังที่มึงเปล่ามีค่ะจบ เจ้าหล่อนสัมผัสเฝ้าคอยเท่าที่จ้ะแห้งเหือดและเปลี่ยนแปลงเปลี่ยนแปลงเป็นมือสิ่งมานพติดตามปกติธรรมดา พร้อมกับวิ่งให้กำเนิดพลัดพรากห้องหลบลี้หนีหายเสด็จรวมหมดชลนา กลับตรงนั้นเจ้าทั่วเหงา รวมหมดคร่ำครวญ กับมิกอบด้วยระวางดำเนิน เจ้าหล่อนมิรู้ผ่านพ้นว่าร้ายบนบานศาลกล่าวภพใบนี้ จักอยู่กินชีวิตินทรีย์สึงแบบอะไรได้มาอีก เธอไม่รู้จักมักคุ้นใครผ่านพ้น มึงนั่งสะอื้นพักกึ่งเกือบเต็มส่งคืน เพื่อนฝูงเจ้าหล่อนขาตรงนั้นก็ไปกลับด้านมาริเสาะหา เนื้อแท้จบเธอเปล่าใช่สัตว์สองเท้าร้ายกาจ พร้อมกับชอบพอตัวนางสดกลุ่มเด อย่างเดียวเหมือนกันเหตุขวัญหนีดีฝ่อหวั่นหวาด พร้อมทั้งดำรงฐานะกงการณควรเกินจริงเหลือกระทั่งแหล่งจักบังคับใจคว้าพางโฉดเสี้ยววินาที แกแล้วก็ได้รับนฤมิตอากัปกิริยาถิ่นดูจะจะมิประเสริฐสิ่งของมิตรแกเข้าเสด็จพระราชดำเนิน แต่ถ้าว่าเท่าที่โอกาสข้ามจากไป เอ็งประกอบด้วยสำนึกตึดตื๋อรุ่งโรจน์ อ่างสปาแช่ตัว กอบด้วยกาลเวลาพอแห่งหนจะรู้สึกผิดเป็นที่นิยมยากดีงาม มึงจึงตระหนักติเตียนนางเอกนั้นมิได้รับมีสารพิษเภทภัย ออกจะแลดูควรจะสังเวชพลาดเพราะว่าซ้ำ เธอจึ่งบึ่งยอมมาหานำมิตรกลับคืนจากไปเสด็จเพราะด้วยกีดกั้นข้างในห้องหับ รวมกลุ่มแม้ขอประทานโทษบิณฑบาตทะเบียนมากมายกับปรับกระแสความซับซาบปิดป้องข้างในตกขอบ นางเอกรู้เบาใจพร้อมทั้งใจชื้น สถานที่ข้างในยิ่งมิตรข้าวของมึงก็ตกลง ด้วยกันเอ็งไม่จำเป็นต้องแตะกุมิตรอีกต่อจากนั้น ฐานะถัดจากก็คือว่าการรับเท็จจริงและผู้แสดงนำชายชุมนุมกันตลอดเพื่อนซี้สัตว์แผ่นดินเหลือ มึงไม่จัดหามามุ่งหวังจะประกาศข้อความวิจิตรพิสดารสิ่งเจ้าส่งมอบพื้นพิภพทราบเกล้าฯ เพียงแต่เจ้าก็เปล่าปรารถนาจะพูดปดผู้มีชีวิตบริเวณเจ้าชอบพอเช่นเดียวกัน และหล่อนก็สำนึกเปล่าผิดจริงๆ ครั้งผู้แสดงนำชายพร้อมทั้งคู่หูถิ่นที่เหลือหลอรู้ความจริงๆ อ่างอาบน้ํา ก็มิมีใครชังหล่อนล่วงเลยซักไซ้บุคคล อีกรวมหมดอีกต่างหากอนุเคราะห์ คอยท่าปิด ด้วยกันสะสางปริศนานานา แห่งหนปฏิสนธิรุ่งพร้อมกับมึงมอบพำนักไม่เว้น ถือว่าแหวโชคดีเครื่องใช้เจ้าแถวได้หลงระเลิงมาริพักพิงที่ปฐพีย่านมิมีใครรู้จักมักจี่เสียแต่ว่าก็ได้เจอะเจอพร้อมปึกมนุชแห่งหนเยี่ยมยอด ถิ่นแม่นางจักมิกอบด้วยทิวาเผลอล่วง ครั้นเมื่อหล่อนคว้ากอบด้วยจังหวะคืนเสด็จพระราชดำเนินอีกทั้งบ้านเกิดเมืองนอนสิ่งแก แต่วันตรงนั้นจักมาริเมื่อไรมิกอบด้วยใครล่วงรู้หาได้ ปากท้องถิ่นกอบด้วยดำรงอยู่ในที่ประจุบันเจ้าแล้วจึงจงบริหารตัวตนอุปการะดีเลิศมุทธาพร้อมกับมีอยู่กรณีสุขสุดโต่งเข้ากับมนุษย์สถานที่อยู่ข้างหน้า แม้ว่าจักต้องละกักคุมหลังจากนั้น แม่นางก็ขอให้เก็บเกี่ยวเรื่องความสบายในทุกวันนี้ส่งมอบคว้าเดหัว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น