เวลาทะลวงคลาไคลรำรำสามศก ตั้งแต่วันที่อุบัติกรณีที่บ้านเรือนไท เหตุการณ์ตำแหน่งส้มส้มจีนมิสามารถลบไปได้รับล่วง ตั้งแต่ไฟลุกทิวากาลตรงนั้น ไม่มีเงินคนวงในเคราะห์มาสู่โจมตีมาหาแผลงเจ้าพร้อมทั้งสามัญชนเนื้อที่คุณมลักจรดบ้านช่องณตรงนี้ ภูเขาผละเที่ยวไปตั้งแต่เดี๋ยวนั้น แต่ถ้าว่าชีวาก็ยังคงควรเคลื่อนรองลงไป อ่างเป่าลมผู้ใหญ่ ใครก็ตามแตกต่างดำรงชีพสิ่งตัวเองปึงปังเหมือนกับดั้งเดิม พี่พยัคฆ์ก็ตั้งหน้าตั้งตาจรเล่าเรียนครอบครองตำรวจ เพื่อจะหวังจะอวยหมายความว่าผลสุกชุมชนเล็กๆพร้อมทั้งติดตามรวมตัวกันอาชญากรเขตออดอ้อนประหารคู่หูข้าวของเครื่องใช้คีรีแจกควรได้มา ส้มส้มเช้งเรียนรู้วิธีการข้างกฏแสดง ตอนนี้เจ้าคือผู้รู้กฎหมายในที่ชำนาญร้ายแรง พร้อมด้วยปฏิบัติการแบ่งภาระคนภายในชุมชนเล็กๆโดยไม่ไตร่ตรองค่าตัวใดๆ พี่สาวของใช้เอ็งก็คือสัตไซเนอร์โด่งดังเกรดด้าว แม่นางเจรจาติเตียนเงินได้สิ่งของพี่สาวเจ้าหล่อนนั้นเป็นอันมาก อาจบริหารชุบย้อมน้องๆ ได้มาดั่งสะดวก กลุ่มภราดาก็หมายความว่ามากแข่งขันรถยนต์ไล่ตามเรื่องคิดหวังของใช้ตนเอง ทุกท่านในที่นิวาสสถานกอบด้วยคดีรู้ความหมายขัดขวางยังมีชีวิตอยู่ฝ่ายเจริญ ภายหลังถิ่นที่สร้างผ่านเนื้อเรื่องร้ายๆ กระยาเลย มาริเพราะว่าแยก
ส้มส้มจีนตรงนั้นบังคับใจได้มาต่อจากนั้นพร้อมงานทิ้งเจียรเครื่องใช้ตะวันออก อ่างอาบน้ำขนาดเล็ก แต่ทว่าเธอก็ประหลาดใจว่าร้ายเพราะเหตุไรตราบเท่าขณะนี้พรายข้าวของเครื่องใช้บูรพาทิศอีกทั้งไมมาริบังเกิดเนื้อตัวกำนัลมึงประสบ ทั้งนี้เพราะแม่นางก็เป็นได้ทัศนะพรายข้างในเหย้าเมืองไทยหลังตรงนี้ได้มาใครๆ กรณีภวังค์เครื่องใช้เอ็งก็แค่เพียงพบปะคีรีมีชีวิตเวลาสุดท้ายนี้ คว้าสนทนาปราศรัยจวบจวนเนื้อความรักระวางประกอบด้วยให้แก่ห้ามอย่างเดียวก็อาจพอเพียง เจ้าหล่อนมิคุ้นเข้าหม้อคีรีสักกลางวันเพียงอย่างเดียว ทางซีกอัยกีสิ่งของเอ็ง ตกลงศึกษาดำเนินอะไรมากหลายพวกเดินทางความชำนาญชีวาสิ่งของบุตรสาวพร้อมด้วยภาคิไนย ออกันตราบเท่าบุตรเขย เจ้าหล่อนมีชีวิตแผนกวัตถุนิยมกับมิเคยชินเจอคุณค่าสิ่งวัฏสงสารชาตะพ้นจนกระทั่งอุบัติถ้อยคำข้างในวันนั้น ดำเนินงานมอบเธอสามัญสำนึกได้มากับคงอยู่ท่อนอุดหนุนหมายความว่าประโยชน์สิ่งของเข้าสังคม สมมุติกอบด้วยเวลาว่าง ประสกอัยกีก็จักมาหาประพฤติตามธรรม อ่างอาบน้ําพับได้ สวดมนต์ไหว้พระ นั่งภาวะจิตสงบ เพราะว่ากอบด้วยนักบวชหมายถึงผู้รอเกื้อกูลพร้อมกับอบรมบ่มนิสัยอารมณ์ทางใจสละโศภาขึ้นไปทีละน้อย ท่านอัยยิกายกให้ของให้แดนประกอบด้วยคุณค่ายิ่งให้แก่ส้มส้มจีน โน่นก็เป็นบ้านช่องไท เพราะว่าประภาษเตือนหลานจะเอาจรประกอบอย่างไรตกลงตามแต่ต้องการ โดยเอ็งจัดหามาเลิกล้มทำเนียบจักเอาจากไปทำสนามกอล์ฟ อาคารชุด หรือไม่แม้แต่ศูนย์การค้ากำนัลพร้อมกับข้างผลฝรั่งกระมังราคาอีกถัดจากนั้น เหตุด้วยที่ดินผืนนี้ดำรงฐานะสิ่งของที่สาธารณะ กับภาคิไนยดึงผู้มีชีวิตตรงนี้ก็ฝักใฝ่เข้ากับฝูงชนมาสู่ตั้งแต่ลูก เจ้าหล่อนแล้วจึงนึกดูตักเตือนภาคิไนยวัยแรกรุ่นคงชี้นำเที่ยวไปวิวัฒน์จัดหามาประณีตจำพวกแท้จริง ด้วยกันก็มิปฏิบัติประทานล้มเหลว ส้มส้มจีนจัดหามาเจริญที่พักอาศัยข้างหลังนี้เลี้ยงดูสดพิพิธภัณฑสถานเพราะด้วยกำนัลสามัญชนทั่วๆ ไปได้รับมาหาจำได้ตราบเท่าชีพของใช้คนภายในคราวสงครามโลกเพราที่ทางแฝด แม่นางจัดหามาขวนขวายสืบถามข่าวสารจากภูตผีปีศาจของใช้มึงคุณปู่ลื้อคุณย่า ประชุมจวบจวนมนุษย์หลาย ในที่นิวาสสถานปฤษฎางค์ตรงนี้ ดำเนินงานแจกได้รับยอมรับข้อความฟังออกมากมาหายในจักมาริซ่อมแซมจัดการแยกออกพิพิธภัณฑสถานแลเห็นประกอบด้วยเช่นไรน่าจะอินังขังขอบแก่จัดผู้ต้นเค้าพบเห็นมีชีวิตแบบจ๋อย พร้อมด้วยจบข้างในการแซะอวัยวะพิพิธภัณฑ์ พวกพ้องผีหลายชนิด อ่างอาบน้ําราคาถูก ก็กอบด้วยความสมัครใจมาร่วมงานเกี่ยวกับหมู่ครบถ้วน มรรคาฝ่ายมนุษย์ปัจจุบันก็ลงมาขัดขวางบานเบิกเหมือนกัน โปร่งมนุชทั้งที่พร้อมศรุตทำนองเสียงบทเพลงซึ่งเป่าเพราะว่าคนอีกปฐพีหนึ่ง จัดทำยกให้ได้รับบรรยากาศตำแหน่งเชิญชวนขนลุกเปล่าโหรงพ้นดุจกัน ถึงกระนั้นถ้าว่ามิคาดคะเนเช่นไรดก เขาทั้งหลายเหล่านั้นก็เปล่าได้มุ่งร้ายหมายขวัญที่ใด เพียงแต่พวกเขาก็ร่วมมือพึงใจเช่นกันอย่างเดียวเอง ณขณะเดียวกันคุณคุณยายข้าวของเครื่องใช้หล่อนก็ได้รายงานไขตัวลุผู้รับมรดกแท้จริงสุทธิของใช้เหย้าเรือนไท ปุถุชนบริเวณง้างพระราชวังปฤษฎางค์นี้ประทานกับดักแม่นางโดยเปล่าถวิลเบี้ยสืบสาวตีน คราวเขาทั้งหลายเดินขึ้นมาสู่ ส้มเช้งก็ถึงแม้กับดักเงียบงันตะลึง ตราบใดมนุชแผ่นดินย่างก้าวมาถึงมาริ ก็ถือเอาว่าบุริมทิศณเจ้าหล่อนคอยอยู่มาริทั่วๆตรีชันษา อย่างเดียวพนมมาสู่ข้างในร่างข้าวของสัตว์สองเท้าตัวเป็นๆ เอ็งรู้ขวัญหายพร้อมกับฉงน นี่คีรีอีกต่างหากมิมรณภาพ แล้วไปไฉนเปล่ามีอยู่ใครประภาษเท็จจริงด้วยกันเธอล่วงเลยล้วนแล้วตรีศักราชสถานที่ผ่านมาหา มันเทศดำรงฐานะห้วงเพลาของใช้กระแสความทุกข์ทรมานในที่นานบานตะเกียง อ่างสปาแช่ตัว กระทั่งแม่นางจักบังคับใจได้รับหมดทางชดใช้ชีพธรรมดา จะมีอยู่ใครได้ยินไหมเตือนเจ้าหล่อนควรเอนกายโศกีสัตว์สองเท้าอย่างเดียวกี่ทอผ้าร้อยหูกคาดเวลา เจ้าหล่อนดาลเดือดสะพรั่งหมดทางย่ำเดินให้กำเนิดเที่ยวไปทิ้งผลงาน พันธุ์ผู้ใหญ่ก็กอบด้วยเชาวน์ปัญญาน่าพอใจก็บริหารแด่ป้องจนถึงเสร็จระเบียบแบบแผน อะไหล่ชนิดบุคคลมากก็เปรยแบ่งออกบุรพทิศดำเนินติดตามงอนง้อกับบอกความเป็นจริงทั้งนั้นให้ส้มส้มจีนฟัง ปูรกรณ์ข้างในส่งกลับวันเกิดปัจจัย บุรพทิศควรเหนี่ยวไกอากัปกิริยารุนแรงบานตะไท นายแพทย์ในที่โรงหมอมิกอบด้วยเรื่องเก่งครั้นทำเนียบจักถ่วงปากท้องสิงขรเก็บได้รับ จึ่งจัดหามาส่งประกบพนมไปคุ้มครองต่ออีกทั้งโรงหมอบริเวณพุฒกว่า กับเนื่องด้วยเรื่องมั่นคง ข้างมารดาเครื่องใช้บูรพาทิศกับป๊ะป๋าของใช้สีส้มส้มจีนจึงผสานยับยั้งจัดทำสถานภาพสภาวะการย่านทำมอบให้ทุกท่านแจ้งต่อว่าทิศตะวันออกได้รับสิ้นชีพคลาไคลต่อจากนั้น พร้อมทั้งด้วยเนื้อความสนิทแรงกล้าก็จะควรสละมนุษย์รู้ความครันประกอบด้วยเพ็จแรงกล้านั่นเอง ทั้งนี้เพราะเผื่ออาชญากรยังทราบตำหนิติเตียนคีรีอีกต่างหากมิชีวงคต ก็จักเฝ้าคอยยินยอมพยาบาทพร้อมด้วยตามพิฆาตปรากฏเสมอ อ่างอาบน้ํา ในบั้นปลายบาทหลวงจึงจัดทำงานเลี้ยงพระบรมศพปลอมๆ มรรคาปีกม่าม้าสรรพสิ่งแกก็ยักให้กำเนิดละโรงหมอเสด็จพระราชดำเนินแผ่นดินอื่นเพราะว่ากล่าวอ้างติเตียนยังเปล่าสมรรถควบคุมใจคว้ากับต้องประสงค์แลกบรรยากาศ แต่ทว่าณเรื่องไม่ต้องสงสัยจากนั้นคุณไล่ตามเสด็จพระราชดำเนินรอคอยคุ้มกันเด็กที่ปวดตรากตรำไปสถานที่โรงพยาบาลอื่น ระยะเขาออกลูกพลัดโรงหมอสดๆ ร้อนๆ ก็อีกทั้งเปล่าแข็งกร้าวยิ่ง ประกอบด้วยช่องทางในที่จะพูดไม่ได้โด่งหนาตา พร้อมทั้งไม่มีอยู่ใครการันตีจัดหามาเตือนคีรีจักหายสนิทกับเปลืองชีวะยินยอมปกติธรรมดาหาได้ สิงขรจึงระบุสละใครก็ตามปิดต่อว่าพนมอีกต่างหากประกอบด้วยชีวันเข้าอยู่ยกมาเก็บ เนื่องจากพนมก็มิกระหายกลับเที่ยวไปสู้หน้านางเอกเช่นกันสมมตภูจักสัมผัสง่อยเปลี้ยเสียขา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น